Rusten in de armen van de goede Herder

Rusten in de armen van de goede Herder.

 

Lieve lezers,

Vandaag werd ik speciaal geraakt door de Bijbeltekst uit Jes.40 vers 11:
"Als een herder zal Hij Zijn kudde weiden:
Hij zal de lammetjes in Zijn armen bijeenbrengen en in Zijn schoot dragen;
de zogenden zal Hij zachtjes leiden."

Wat een voorrecht dat we zo'n goede Herder hebben!
De afgelopen week werd ik telkens bepaald bij onze goede Herder.
Ik wil niets liever dan dat schaapje in Zijn armen zijn, want daar is het veilig.
En Hij wil niets liever dan dat ik mij veilig in Zijn armen ‘nestel’.

Hij brengt ons in grazige weiden, waar we mogen liggen (Ps.23:2).
Gisteren had ik een zeer vermoeiende dag;
voor mij dan, want voor een ander was het hoogstwaarschijnlijk geen vermoeiende dag...
Thuisgekomen dook ik meteen mijn bed in, waar ik als een blok in slaap viel,
totdat ik geroepen werd voor het avondeten.
Ik mocht even liggen... en daarna stond het eten voor mij klaar.
Wat een zegen!
Ook na het eten ging ik vroeg mijn bed in om vervolgens 12 uur aan één stuk te slapen.

Hij zorgt voor mij.
Waarom maak ik me dan zo vaak zorgen?
Iemand zei gisteren:
"We hoeven ons geen zorgen te maken, want we kunnen bidden tot de Almachtige!"
Dat is een goede om te onthouden op de dagen dat ik me zorgen maak.
Dan kan ik beter mijn knieën buigen en bidden tot de Almachtige!
Want Hij hoort mijn gebed en ziet mijn tranen (Jes.38:5).

Jezus is de Deur voor de schapen (Joh.10:7). Ben jij al door de Deur gegaan?
Dan is God, de Vader, jouw goede Herder.

Hopelijk is het een bemoediging voor vandaag om je te herinneren dat God jouw goede Herder is!

Gezegende week toe gebeden!

Lieve groeten van Annette.

Zie, hier ben ik, zend mij. (Jes.6:8)

"Toen zei ik: Zie, hier ben ik, zend mij." (Jes.6:8 b HSV)

Vandaag dacht ik na over deze tekst, omdat die eigenlijk wel goed bij mijn leven past.
De Heer "riep" ons voor België, vervolgens "riep" Hij mij om in het ziekenhuis te getuigen onder de medepatiënten. En nu "roept" Hij mij elke dag om te getuigen van Hem; met mijn leven, lang niet altijd met woorden. In een wereld, die Hem niet wilt en/of niet zoekt.
Met de weinige kracht, die ik heb.

Dit is helemaal niet zo gemakkelijk; om te leven voor Hem.
We zeggen het misschien wel gemakkelijk: "Hier ben ik, zend mij."
Maar het is in de praktijk het moeilijkste dat er bestaat.
Het kost je wat, soms héél veel.

Zou ik het daarom liever nalaten? Om geen moeite en strijd in mijn leven te hebben?
De Heer had Zijn leven over, uit liefde voor mij. En voor jou!

Wat is mijn moeite en strijd in vergelijking met wat Hij heeft doorgemaakt?
Ik vraag me af: Wil ik eigenlijk wel leven buiten Zijn wil om?
Maar dan kan ik nog tegensputteren: Wie ben ik? Stuurt U maar iemand anders...
Want die gloeiende kool zou zeker ook eerst mijn lippen moeten reinigen... (Jes.6:6)
Ik ben niet geschikt, veel te zondig en besmeurd...

Jezus heeft nu juist onze lippen gereinigd, Hij heeft onze zonden/schuld weggenomen, met Zijn leven!
Als we Jezus erkennen als onze Heer mogen we in alle vrijmoedigheid en blijdschap de wereld ingaan en Zijn Naam verkondigen.

Als ik dat allemaal bedenk, kan ik nog maar één ding doen;
in alle nederigheid buig ik vol ontzag mijn knieën voor Hem
en stamel ik: 'Zie, hier ben ik, zend mij, Heer'.

Stille tijd plekje in de Franse Alpen

Beste mensen,

Hierboven zien jullie een foto van mijn geliefde 'stille tijd'-plekje tijdens onze zomervakantie in de Franse Alpen.
Ik heb daar veel mooie momenten met de Heer beleefd, en heb er bijzondere herinneringen aan.
Soms werd zo'n moment heel concreet, zoals die keer dat er opeens een vlinder op mijn voet kwam zitten.
Het was een unieke vakantie, met veel bijzondere momenten.
Wat te denken van deze nogal zeldzame Apollovlinder, die zo dichtbij op het wandelpad zat, dat ik die kon fotograferen met mijn niet al te professionele camera!

Dit zijn de kleine dingen waar ik enorm blij van word.

Van sommige mensen krijg ik de vraag hoe het met mij gaat, omdat ik al zolang niets op mijn blog heb geschreven...
Dit heeft te maken met mijn burn-out en het proces waar ik dientengevolge doorheen ben gegaan.
Ik vond het nogal moeilijk om hierover op het internet te schrijven, omdat het zo persoonlijk is, dus dat heb ik niet gedaan. En dat ga ik ook niet doen.

Nu wil ik wel opnieuw proberen regelmatig iets te schrijven hier.
Er valt natuurlijk veel te delen.

Het gaat goed met mij.
Gisteren ben ik 50 jaar geworden, en dat is iets om dankbaar voor te zijn!
Wie had dat 12,5 jaar geleden kunnen denken?

Intussen probeer ik te leren om met de weinige energie, die God mij toevertrouwt,
alléén datgene te doen dat Hij van mij vraagt.
Leren om te wandelen in de werken, die Hij van tevoren voor mij bereid heeft.
Dus ik hoef niet te rennen...! En ik mag "nee" zeggen.
Leren om met de kleine dingen, die ik kan en mag doen, dankbaar en blij te zijn,
en er van te genieten.
In een vakantie is dit altijd gemakkelijker, dan in het "gewone" leven,
omdat het dagelijkse leven zoveel meer van ons vraagt dan alléén te genieten van rust en natuur.
Toch is het een levenskunst om in die cadans te blijven wandelen, met de Heer aan je zij.
Die rust bij de Heer elke dag te zoeken.
Zo ben ik begonnen met Bijbel journaling, omdat het zo bijzonder is om in alle rust met Gods Woord bezig te zijn.

Jezus is het Brood van ons leven.
Hij geeft ons elke dag nieuwe kracht door Zijn Woord!

Tot de volgende keer!
Groetjes van Annette